November alweer! Het lijkt een eeuwigheid geleden dat ik mij lekker bloot op mijn terras liet koesteren door de warme zonnestralen. Dat ik gewoon naar buiten kon lopen om de vuilnisbak te legen zonder eerst een dikke jas aan te trekken. Dat ik kon slapen zonder zelfs maar een bovenlaken op mijn bed. De tuin ligt vol met bladeren, de bomen worden kaal. Er groeien paddestoelen naast het tuinpad, rood met witte stippen.
Ik ben een zomermens. De herfst, de winter, ze kunnen mij niet snel genoeg voorbijgaan. Herfststormen, sneeuw en ijs, het is echt niet aan mij besteed. In de lente begint het weer leuk te worden.... alles wordt weer groen, de jas kan weer uit, minirokjes verschijnen in de straten......
Maar toch..... eerlijk is eerlijk..... wanneer ik zo naar buiten kijk..... de herfst levert wel heel mooie plaatjes op!
