vrijdag 6 november 2009

Antonius.

Soms gebeuren er vreemde dingen bij mij in huis. Een ding, een boek, een kledingstuk of wat dan ook is soms zo maar opeens weg. Helemaal weg. Hoe lang ik ook zoek, waar ik ook kijk, het blijft onvindbaar. Na talloze vruchteloze pogingen neem ik dan mijn toevlucht tot mijn laatste redmiddel: Ik vraag om hulp bij de Heilige Antonius. Dat werkt altijd.


Antonius van Padua, de patroonheilige van de Franciscanen die in 1193 in Lissabon geboren werd, wordt in katholieke kringen vaak aangeroepen om verloren zaken terug te vinden. Nu ben ik niet katholiek, maar ik maak toch graag gebruik van zijn diensten en Antonius is daar niet bekrompen in. Hij helpt ook andersdenkenden.

'Heilige Antonius, beste vrind, maak dat ik mijn puntjepuntjepuntje vind.' vraag ik hem, en voor dat puntjepuntjepuntje vul ik dan natuurlijk het verloren voorwerp in. Meestal loop ik daarna dan als vanzelf naar bijvoorbeeld een kledingkast op zolder en denk: 'Laat ik eens in die broek voelen die ik afgelopen zomer droeg. En jawel, daar in die broekzak vind ik mijn puntjepuntjepuntje terug! De regel schrijft voor dat je daarna Antonius altijd moet bedanken en dat doe ik dan ook. Dat soort vrienden moet je in ere houden.