Vanavond pakjesavond gevierd bij mijn zoon en zijn vriendin. Wel wat vroeg dit jaar, maar mijn kleinzoon heeft de pech op 5 december jarig te zijn en daarom worden de feestelijkheden wat gespreid. We zaten gezellig te eten. Kleindochter was erg moe, kleinzoon zat er wat hangerig bij. Toen we nog maar net de maaltijd beëindigd hadden werd er luid op de deur gebonsd. Er zat een brief in de brievenbus met een gedicht waarin stond dat er in de kelder een grote zak met cadeautjes stond. Kleindochter weer helemaal wakker, kleinzoon opgewonden. Beiden bezworen dat ze inderdaad Zwarte Piet buiten hadden gezien, op de fiets. Mijn kleindochter wist hem zeer gedetailleerd te beschrijven. Mijn kleinzoon had al geluiden op het dak gehoord.
Het lijkt nog maar zo kort geleden dat ìk het was die op de deur bonsde. Dat mijn zoon en zijn jongere broer opgewonden op zoek gingen naar de zak met pakjes. Het ritueel is nog precies hetzelfde. Mijn zoon die, net als ik vroeger, regelde dat de cadeautjes gelijkelijk verdeeld werden en dat de mooisten tot het laatst werden bewaard. Gedichten die werden voorgelezen. Voor het slapen gaan nog even het speelgoed uitproberen. Alles is nog precies als toen. Alleen.... mijn zoons en ik, we zijn inmiddels wel zo'n vijfendertig jaar ouder geworden.
