Marktplaats.nl (2)

M'n zus had ook een mooi Marktplaats-verhaal. Ook zij biedt daar veel spullen te koop aan en wanneer één van ons een leuke 'klapper' heeft gemaakt, bellen we elkaar daarover. Toen ik haar 's avonds laat nog belde, ik mòest gewoon mijn verhaal over de stoelen even kwijt, vertelde zij dat ze een paar dagen daarvoor een stapel kookboeken verkocht had. Kookboeken doen het heel slecht in de verkoop, dus ze was al blij met een bod van 5 euro. Met wat heen en weer gemail wist zij er nog een paar euro bij te krijgen. Dat soort pakketten kosten al 6,75 euro aan verzendkosten en dat maakt het voor de kopers ook al niet aantrekkelijk, maar deze bieder zei dat hij de boeken wel zou komen ophalen.

Mijn zus stuurde hem haar adres en wat later kreeg ze een telefoontje dat de man de boeken graag wilde komen halen. Toen kwam de grote verrassing: de koper bleek bij haar achter te wonen. De achtertuinen grensden aan elkaar en ze hoefden dus alleen maar allebei even tot achter in de tuin te lopen om boeken en geld uit te wisselen.

Marktplaats.nl (1)

Toen ik onlangs een nieuwe eetkamertafel met bijbehorende stoelen had aangeschaft, zette ik mijn dertig jaar oude tafel en stoelen op Marktplaats te koop. Het was een oerdegelijke Oisterwijk-set van donkerbruin eikenhout in een kwaliteit die niet meer gemaakt wordt tegenwoordig. Ik vermoedde dat er wel belangstelling voor zou zijn, want het tafelblad was van zo'n kleine vier centimeter dik massief eiken en als iemand hem al niet als tafel wilde gebruiken, dan was het wellicht interessant voor een knutselaar die zelf meubels maakt of zo. Mijn vermoeden bleek juist, want de tafel was snel verkocht. De stoelen hoefde de man er niet bij te hebben. Het ging hem om de tafel en vooral om dat mooie dikke tafelblad.

Ik bleef dus met de stoelen zitten. Die verkoop je niet meer; ik was van plan ze naar de stort te brengen, maar zette ze toch nog maar even op Marktplaats, want je wist maar nooit.... Lange tijd kwam er geen enkel bod en ik had de Kringloop al gebeld dat ze ze, samen met een goedwerkende koelkast, konden komen ophalen. De avond daarvoor kreeg ik een mailtje van iemand die vroeg of ik de stoelen nog had. Ik antwoordde bevestigend, maar zei er bij dat hij die avond nog moest beslissen, omdat ik er anders een andere bestemming voor had. Geen antwoord.

De volgende dag kwam de Kingloop en ze namen de koelkast mee, maar lieten de stoelen staan. De leuningen zaten los en ze hadden duidelijk gebruikssporen. Onverkoopbaar, was hun oordeel. Dus dan maar naar de stort, want van die ene bieder zou ik wel nooit meer iets horen....

Juist toen ik het grootvuil wilde gaan bellen kreeg ik weer een mailtje van de man die eerder gereageerd had. Wat mijn uiterste prijs was. Ik had een tientje in mijn hoofd, maar liet hem bieden. Hij mailde terug... 25 euro en donderdagavond wilde hij ze komen ophalen. Ik haalde snel de stoelen, die al buiten stonden, klaar voor de stort, naar binnen, want het zou die nacht gaan regenen.

Donderdagavond stonden ze voor de deur.... uit Groningen. Ze waren erg gelukkig met de stoelen die al een paar keer bijna bij de Kringloop en bijna bij de stort waren terecht gekomen. De 'onverkoopbare' stoelen hadden toch nog 25 euro opgeleverd.

Kopen en vervangen

De laatste tijd ben ik behoorlijk aan het kopen en vervangen. Eerst werden de oerdegelijke, maar wat donkerbruine Oisterwijk eetkamertafel met bijbehorende stoelen, vervangen door een hopelijk net zo degelijke, maar nu lichteiken tafel met stoelen. Vervolgens kwam er een nieuw tuinameublement. Het behoorlijk gedateerde witplastic werd vervangen door aluminium. Daarna kwam het grote werk aan de beurt.... de vloer in de keuken was nodig aan vervanging toe. En ja, van het één komt het ander.

Ik vond na lang zoeken precies de juiste kast die de meer dan dertigjaar oude spaanplaat-met-wit-formica-kast kon gaan vervangen. Het was eigenlijk een kast voor in de huiskamer, maar waarom zou zo'n mooie kast ook niet in de keuken kunnen staan?! De oude koelkast paste niet meer in de nieuwe opstelling, dus... ook maar vervangen.

De met vinyl bedekte vloer van de keuken was wat viezig en niet meer goed schoon te krijgen. Vervangen dus maar door een laminaatvloer met een licht tegelmotief. En dan de gang er ook maar meteen bijtrekken. Dat is wel mooi, zo'n vloer die drempelloos doorloopt.

Ach, iedereen vervangt wel regelmatig iets in zijn huis. Dat is niet zo bijzonder. Voor mij heeft het echter wel een heel bijzondere betekenis. Twee jaar lang leefde ik alleen in het huis dat Ans en ik samen hadden ingericht. Ik vond het wel goed zo en had geen zin er iets aan te veranderen. Een ander behangetje? Nieuwe meubels? Vloerbedekking? Ach kom, voor wie zou je het doen?????

Ik heb nu een antwoord op die vraag. Voor mezelf natuurlijk! Ik kan, als het een beetje meezit nog jarenlang hier blijven wonen. Het is dus alleszins de moeite waard om het te doen. Voor mij! Ik ben bezig er mìjn huis van te maken met mìjn meubelen, mìjn spulletjes, een door mìj uitgezochte keukenvloer. Dit is nog maar het begin. Ik heb al een leuke bank gezien en heb vergevorderde plannen die te gaan kopen. En daarna.....

Twee jaar geleden

Elke keer
dat het hart huilt
om wat zij heeft verloren,
glimlacht de geest
omdat zij weer een stukje wijzer is geworden.

Een drukke, stille week

Net zoals aan de Paasdagen een Stille Week voorafgaat, heb ook ik nu mijn stille week. Aanstaande donderdag is het twee jaar geleden dat Ans overleden is en de week die daaraan vooraf gaat, deze week dus, is vol herinneringen en momenten om bij stil te staan: de donderdag van het overlijden, 's morgens in alle vroegte; de woensdag die wij, mijn twee zonen, schoondochter en ik, in het ziekenhuis wakend hebben doorgebracht aan haar bed; de dinsdag, toen ik met Ans in een rolstoel nog een wandeling maakte door een zonnige Naarderheemtuin, niet wetend dat het de laatste keer zou zijn. De dagen daarvoor, waarop zij nog moest wennen aan haar kamer in het Naarderheem, de plek waar zij zoveel jaren gewerkt had als receptioniste en waar zij nu lag als een doodzieke patient.

Juist in deze weken ben ik iedere dag keihard aan het werk om de keuken te verbouwen. Nieuwe kast, nieuwe vloer, andere koelkast, afzuigkap, alles opnieuw geschilderd..... Het is hààr keuken. Wat zou ze het heerlijk gevonden hebben in die totaal vernieuwde keuken aan de slag te gaan. Als ik aan het werk ben denk ik steeds aan haar. Donderdag neem ik even vrijaf. Dan ga ik naar de plek waar haar as verstrooid is om haar een bloemetje te brengen.

Bouwvakvakantie

Het is bouwvakvakantie in het midden van het land, maar dat zou je in mijn huis niet zeggen. Bouw- en verbouwingsactiviteiten alom. Het schiet niet echt op, want iedere keer dat er een klusje gedaan is, komt er steeds weer een ander bij. Het is een bekend verschijnsel: je zet een bloemenvaasje in de huiskamer en ontdekt dat de tafel vervangen moet worden. Dan staat het behang er niet meer bij. De gordijnen kleuren niet meer bij het behang. Het bankstel is wat ouderwets bij de gordijnen, enfin.... voordat je het weet ben je je hele huis aan het vernieuwen.

Iets dergelijks speelt zich nu bij mij in huis af. Het begon met een nieuwe kast voor de keuken. Na lang zoeken had ik hem gevonden. Precies de goede maat; hij paste precies waar ik hem wilde hebben. Maar zo'n mooie nieuwe kast wil je niet op een vieze, oude vloer zetten, dus moet er laminaat komen (waarom trek je de gang er ook niet even bij, opperde Guido en ja.... waarom niet eigenlijk?). Dan eerst het plafond en de muren schilderen, want dat kun je beter niet met nieuwe vloerbedekking doen. Schilderen van een plafond geeft altijd vlekken op de vloer. En zo haalt het één het andere uit.

Vandaag wat elektrische leidingen omgelegd, want die liepen via de nis waar de nieuwe kast komt te staan. Dat haalt het zicht op de kast naar beneden natuurlijk, dus weg met die dradentroep! De stroom voor het zonnescherm haal ik nu uit de schuur en een achterdeurbel is vervangen door een draadloze (er begint nu een hond te blaffen wanneer je op de bel drukt). Ondertussen zijn er zoveel gaatjes in het houtwerk tevoorschijn gekomen dat die dichtgesmeerd moeten worden, waarna al het houtwerk opnieuw geschilderd moet worden.

De kast staat reeds op mij te wachten. De laminaat is uitgezocht (heel mooi vind ik) en wordt dinsdag besteld. Een nieuwe koekkast/vriezercombinatie is eveneens uitgezocht. De losse koelkast en vriezer kan ik niet meer plaatsen. Guido gaat helpen bij het laminaat leggen, of beter gezegd... ik help hem bij het leggen. Ondertussen is het een gigantische troep in de huiskamer. Kamperen in mijn eigen huis. Sommigen leven maandenlang in deze omstandigheden... ik had een week ingecalculeerd, maar het gaat ook wel effe langer duren, ben ik bang. Maar het knapt wel op.


Het muurtje achter de koelkasten is groen en moet ook nodig wit gemaakt worden. Dat ik nog nooit gezien had dat dat groen er vreselijk gehavend uitziet! Maar om er bij te kunnen moet ik een koelkast, diepvriezer en magnetron weer een ander plaatstje zien te geven..... Waar in hemelsnaam. In de huiskamer dan maar weer.....
Help!!!!!!!!