De laatste tijd ben ik behoorlijk aan het kopen en vervangen. Eerst werden de oerdegelijke, maar wat donkerbruine Oisterwijk eetkamertafel met bijbehorende stoelen, vervangen door een hopelijk net zo degelijke, maar nu lichteiken tafel met stoelen. Vervolgens kwam er een nieuw tuinameublement. Het behoorlijk gedateerde witplastic werd vervangen door aluminium. Daarna kwam het grote werk aan de beurt.... de vloer in de keuken was nodig aan vervanging toe. En ja, van het één komt het ander.
Ik vond na lang zoeken precies de juiste kast die de meer dan dertigjaar oude spaanplaat-met-wit-formica-kast kon gaan vervangen. Het was eigenlijk een kast voor in de huiskamer, maar waarom zou zo'n mooie kast ook niet in de keuken kunnen staan?! De oude koelkast paste niet meer in de nieuwe opstelling, dus... ook maar vervangen.
De met vinyl bedekte vloer van de keuken was wat viezig en niet meer goed schoon te krijgen. Vervangen dus maar door een laminaatvloer met een licht tegelmotief. En dan de gang er ook maar meteen bijtrekken. Dat is wel mooi, zo'n vloer die drempelloos doorloopt.
Ach, iedereen vervangt wel regelmatig iets in zijn huis. Dat is niet zo bijzonder. Voor mij heeft het echter wel een heel bijzondere betekenis. Twee jaar lang leefde ik alleen in het huis dat Ans en ik samen hadden ingericht. Ik vond het wel goed zo en had geen zin er iets aan te veranderen. Een ander behangetje? Nieuwe meubels? Vloerbedekking? Ach kom, voor wie zou je het doen?????
Ik heb nu een antwoord op die vraag. Voor mezelf natuurlijk! Ik kan, als het een beetje meezit nog jarenlang hier blijven wonen. Het is dus alleszins de moeite waard om het te doen. Voor mij! Ik ben bezig er mìjn huis van te maken met mìjn meubelen, mìjn spulletjes, een door mìj uitgezochte keukenvloer. Dit is nog maar het begin. Ik heb al een leuke bank gezien en heb vergevorderde plannen die te gaan kopen. En daarna.....
