woensdag 13 januari 2010

Snipverkouden.

Hoe fijn het is om niet verkouden te zijn, voel je pas wanneer je wel verkouden bent. Dat geldt natuurlijk ook voor allerlei andere mankementen. We gaan er altijd maar gewoon van uit dat de machinerie van ons lichaam naar behoren werkt en pas wanneer dat niet meer het geval is, valt het ons op, bijvoorbeeld hoe fijn het is om niet verkouden te zijn.

Enfin.... ik ben dus momenteel verkouden en niet zo'n klein beetje ook. Hoesten, proesten, blaffen, niezen, snotteren, tranen die over de wangen stromen. De pakjes Kleenex zijn niet aan te slepen. Pas maar op want de virusjes springen van het scherm! Naast een dikke laag sneeuw is er dus nu ook nog die vaatdoek-achtige conditie die mij binnen houdt. Het Nova Zembla-gevoel is compleet.

Maar wat hoor ik? Voetstappen in de sneeuw. gelukkig.... er wordt mij een pannetje soep aangereikt. Erwtensoep! Er is weer mondvoorraad voor vandaag.

Tegen verkoudheid is niets te doen. Het enige is gewoon maar gaan zitten wachten tot het over is. Dat doe ik dan maar en ik neem mij voor om, zo gauw ik mij weer helemaal lekker voel, dit even heel bewust tot mij door te laten dringen en er even goed van te genieten.