Verzamelen zit de mens in het bloed. Als kind plakte ik al plakboeken vol met lucifermerken, suikerzakjes, en foto's van filmsterren (Doris Day en Roy Rodgers!). Later volgden postzegels en speldjes en nog veel meer.
In de virtuele wereld van het internet verzamel je geen speldjes meer. Je verzamelt er vrienden. Zo veel mogelijk. Dat doe je, bijvoorbeeld, op Hyves. Voor degenen die het niet weten: Hyves is een z.g. sociaal netwerk die al sinds oktober 2004 online is. Iedereen kan zich daar gratis inschrijven en het doel daarvan is zo veel mogelijk vrienden te maken. Dat gaat heel gemakkelijk, je vraagt gewoon iemand je vriend te worden, je biedt jezelf aan als vriend, en al snel is je webpagina lekker gevuld met de pasfoto’s van al je vrienden. Je kunt ook het hele vriendenpakket van een andere vriend in zijn geheel overnemen, dus dat tikt lekker aan. Een aantal politici kon de verleiding niet weerstaan en meldde zich tegen de verkiezingstijd aan, om nog even snel te scoren bij het overwegend jeugdige publiek. J.P. heeft nu zo'n 190.000 vrienden. Hoe ver kan een politicus zinken?
Uiteindelijk is het toch zo dat je je handen mag samenknijpen wanneer je één vriend hebt. Als je er twee of drie of vier hebt, dan ben je al bijzonder begenadigd. Ik heb het dan wel over echte vrienden. Een Vriend met een hoofdletter. Een Toon Hermans-vriend, die met je lacht en met je grient. Eén die er ook voor je is als je je rot voelt, ziek en afhankelijk wordt of als je al je geld bent kwijtgeraakt. Inderdaad…… dan pas mag je zeggen: ik heb een vriend. Tsja heren politici, hoeveel houden jullie er dan nog over?
Ik heb een tijdje meegespeeld in de virtuele wereld Second Life. Daar loop je rond in de vorm van een avatar, een zelf ontwikkeld poppetje, en ook hier weer is het belangrijk dat je zo veel mogelijk vrienden maakt. Wanneer iemand je vraagt zijn of haar vriend te worden en je weigert dat vriendelijk maar beslist, dan wordt je dat meestal niet in dank afgenomen. 'Hoe kan je dat nou weigeren??!!' Als er al te veel op aangedrongen wordt, dan kun je maar het beste gewoon die zeurpiet of –truus toevoegen als je vriend (m/v), om hem of haar daarna tien minuten later, als je uit het zicht bent, weer van je lijst te verwijderen. Iedereen blij, iedereen tevreden. In die tien minuten heeft hij al weer een nieuwe vriend gemaakt en ben jij al lang vergeten.
In de virtuele internetwereld passen geen echte vrienden. In de virtuele wereld verzamel je vrienden als suikerzakjes of voetbalplaatjes, plakboeken vol. Fanatiek verzameld om binnen een korte tijd weer geruisloos te verdwijnen tussen het oud papier.
(Dit is een wat ingekorte versie van een column die eerder verscheen in de PHCC-Nieuwsbrief.)
