Vandaag is het een bijzondere dag. Ruim 50 dagen geleden schreef ik dat ik bezig was met het 100 Dagen Meditatieplan. Dat komt er op neer dat je van te voren met jezelf afspreekt dat je het 100 dagen vol gaat houden iedere dag een kwartier lang te mediteren. Om dat goed bij te houden kun je op een vel papier aftekenen dat je die dag gemediteerd hebt. Ben je het een keer vergeten of had je geen zin, dan moet je weer opnieuw, bij dag 1, beginnen. Dat is dus de 'stok achter de deur' die wij allemaal maar al te vaak nodig blijken te helpen wanneer wij dat soort afspraken maken met onszelf.
Ik kan nu wel zeggen dat het werkt. Gisteren heb ik dag 99 afgetekend en de kans is dus groot dat ik het de 100e keer ook nog wel ga doen, vandaag dus. Er waren nogal wat dagen dat ik eigenlijk helemaal geen zin had of het (bijna) vergat, maar dank zij dit 'zegeltjes-sparen-systeem', zoals ik het maar noem, ging ik er toch iedere dag weer voor zitten. Zonder het systeem was ik het zeker al snel gaan versloffen en was ik al spoedig helemaal afgehaakt, dat weet ik zeker.
En was het ergens goed voor? Het tijdschrift Happinez beloofde mij dat ik al snel in een positieve spiraal zou komen en dat de verplichting van het elke dag mediteren zou veranderen in een heerlijk dagelijks moment van ontspanning. Het iedere dag mediteren zou al snel net zo gewoon en vanzelfsprekend worden als tanden poetsen..... Morgen vertel ik er meer over.