Het waren jòuw planten, die orchideeën op een rij in de vensterbank. Ze bloeiden vaak en uitbundig. Je kreeg er dikwijls complimentjes voor.
Toen werd je ziek en ook jij zelf wist al snel dat je niet meer zou genezen. Ik moest de verzorging van jouw planten overnemen, want jij kon ook dat al gauw niet meer zelf. De orchideeën leken nog meer hun best te doen als daarvoor. Er hingen grote, zware trossen kleurige bloemen aan de takjes.
'Het is een laatste groet aan mij.' zei jij dan en ik denk dat je gelijk had. De planten wilden jou nog één keer laten genieten van hun volle bloemenpracht, als dank voor al jouw goede zorgen.
Nu jij er niet meer bent, geef ik de planten volgens jouw instructies water en af en toe een beetje Pokon, en gelukkig, ook bij mij doen ze het niet slecht. Vandaag was er weer een nieuwe bloem.......
En steeds als er zo'n bloem verschijnt is dat voor mij een groet van jou.