Het is mij toch weer gelukt een aardige maaltijd te bereiden. In de keuken schep ik mijn bord vol en kijk met enige voldoening naar het resultaat. 'Dat ziet er weer professioneel uit', zo geef ik mijzelf mijn traditionele complimentje. Met het bord in de hand begeef ik mij naar de huiskamer om het daar met een sierlijke beweging op de tafel te plaatsen, tussen het gereed liggende bestek. Dat was tenminste het plan, maar helaas.... ik blijf daarbij met mijn mouw achter de deurknop haken. Bord vliegt uit mijn hand op de grond en is in scherven. De maaltijd, bestaande uit mootjes aardappel in de schil, blokjes wilde zalm, bloemkoolroosjes, romanesco, Parijse worteltjes en lenteui in een zachte romige mix van groene kruiden, ligt verspreid door de kamer.
Ik probeer alles redelijk schoon te houden, maar het gaat mij toch te ver om van de vloer te gaan eten, dus..... opruimen maar, uithuilen en opnieuw beginnen.
