Vandaag is de dag, zoals je wel weet,
dat een ieder zich plots'ling gedraagt als poëet.
Gewoon maar iets schrijven kan echt dus niet meer.
Ik doe het in dichtvorm nu, voor deze keer.
Vandaag is de dag, dat men rijmt en dicht
zonder dat iemand zijn hempie oplicht.
Vandaar dat ook ik nu de woorden maar lijm
tot een hoop flauwekul, maar dan wel op rijm.
Ik weet dat de Sint weer heel lang moest denken
wat of hij mij dit jaar nu toch zou schenken.
Het is mij inmiddels een paar keer verteld.
Vervelend voor hem, maar wat echt geldt
is dat de dichter zijn best heeft gedaan
om mij te verrassen. Ik zie hoe de maan
schijnt door de bomen en voel mij heel fijn
en smul van de mierzoete marsepein.
Zoals dat behoort sluit ik af, zo je ziet,
met de vriend'lijke groeten van
Sint en Piet.
