Soms denk ik wel eens: was het leven maar als een computer.
In veel computerprogramma’s zit zo’n handige ‘undo’-functie. Wanneer je bijvoorbeeld een foto aan het bewerken bent in een programma als Paint Shop, kun je altijd, wanneer je een stapje te ver bent gegaan, wanneer je een foutje hebt gemaakt, weer teruggaan naar de situatie daarvoor. Eén stap als je wilt, maar ook drie of twaalf of meer nog stappen. Je gaat gewoon terug naar het plaatje dat nog goed was en van daaruit sla je een andere weg in, waardoor het eindresultaat er heel anders en, dat is in ieder geval de bedoeling, er veel beter uit zal gaan zien.
Wat zou het gemakkelijk zijn wanneer je in het dagelijks leven ook een aantal stappen terug kon doen. Je zou dan bijvoorbeeld terug kunnen gaan tot vlak voor het moment waarop je tegen de verkeerde persoon ‘ja’ hebt gezegd, of misschien juist ‘nee’, en van daaruit een nieuw leven gaan bewandelen. Je kunt tot voor de dag van een sollicitatie terug gaan en daardoor verschoond blijven van een vervelende saaie baan met nare collega’s. Gewoon eens kijken of het met een andere baan beter zou gaan en als het tegenvalt, ach, je kunt toch altijd weer terug. Je kunt terug van een verkeerde aankoop, van gesloten vriendschappen, de aanschaf van een huisdier, van…… nou ja, eigenlijk dus van alles. Maar ook voor minder belangrijke zaken is het wel handig. Je zou kunnen voorkomen dat je net nog zo pijnlijk je hoofd stootte aan het deurtje van een keukenkastje door het alsnog even te sluiten.
Er is ook altijd een Delete-knop aanwezig op een computer. Je kunt er voor kiezen het bestand dat je wilt wissen op te bergen in de Prullenbak, maar je kunt het ook definitief verwijderen. Zou ook wel handig zijn als je vervelende herinneringen of ervaringen uit je geheugen wilt wissen. Volledig of in je prullenbak voor het geval dat je ze toch nog ooit eens nodig blijkt te hebben. Opgeruimd staat netjes en het kan je een hoop slapeloze nachten schelen.
De computer vraagt ook steeds wanneer je op het punt staat een belangrijke daad te verrichten of juist af te breken: Weet u het zeker? Vaak is dit bij het irritante af, maar soms ook behoedt het je voor een onomkeerbare, dramatische vergissing. Ook wel handig in het dagelijks leven, die kleine waarschuwing, die paar seconden extra bedenktijd.
De computer werkt alleen met enen en nullen. Lekker eenvoudig toch? In het dagelijks leven is nooit iets alleen 1 of 0, alleen maar goed of alleen maar slecht, alleen maar zwart of alleen maar wit. Er zit altijd een heel groot grijsgebied tussenin en dat maakt het vaak zo moeilijk keuzes te maken. Dat maakt het leven vaak zo vreselijk ingewikkeld.
Maar toch…… Van je fouten kun je leren. Soms, vaak na jaren, blijkt een slechte ervaring in je leven achteraf nog helemaal zo slecht niet te zijn geweest. Mensen die alleen in zwart en wit kunnen denken zijn doorgaans niet leuk en soms zelfs gevaarlijk. Je huisje-boompje-beestje leven is soms wel wat saai, maar ook vertrouwd en rustgevend. Soms heb je de herinneringen aan slechte tijden nodig om te beseffen hoe goed je het nù hebt. Een computer kent geen gevoel, geen liefde, geen verdriet maar ook geen vreugde, heeft geen geweten, allemaal dingen die het leven soms knap ingewikkeld kunnen maken, maar ook heel boeiend.
Nee, laat het leven maar zoals het is, soms fantastisch, soms erg moeilijk, meestal iets er tussenin, maar het is wel leven dat je doet en dat kan een computer niet zeggen.
(Deze tekst verscheen eerder als column in de PHCC-Nieuwsbrief)
