Ik heb een hekel aan dansen en ik ben stapelgek op dansen. Dat klinkt heel tegenstrijdig, dus dat moet ik dan maar even uitleggen. Eerst die hekel. Al mijn pogingen in het verleden om mij zwierig en elegant over de dansvloer te bewegen, strandden op het feit dat ik geen serie pasjes uit het hoofd kan leren. Het komt er, met enige overdrijving, op neer dat ik na iedere beweging na moest denken over wat toch ook al weer de volgende was, en op die manier wordt het dansen nooit een vloeiende beweging en nooit echt leuk. Het quick-quick-slow kreeg ik dus nimmer onder de knie. Een ernstige handicap, want voor meisjes was er in die tijd niets leukers als zich in de armen van een jonge man in het dansgewoel te storten. Kon je niet aan die wens voldoen dan had je al meteen een flinke achterstand. Gelukkig kwam er de Twist. Daarin kon je maar wat aanrommelen en was het al gauw goed. Ook bij het zogenaamde 'schuifelen' aan het einde van de avond maakte het niet zo veel uit hoe je je bewoog, zolang je maar niet op de tenen van je partner ging staan, en zo kon ik toch nog een beetje meedoen en ben ik uiteindelijk toch nog aan de vrouw gekomen.
Anderszijds vind ik het heerlijk om te bewegen op de muziek. Ik kan mij daar helemaal in inleven en in uitleven. Lekker uit mijn dak gaan. Dat kan bij Biodanza. Maar Biodanza is meer. Biodanza is dansen in het leven. Je hart openstellen en je laten leiden door je emoties. Je vindt nieuwe manieren om te communiceren, krijgt meer zelfvertrouwen en bent beter in staat om liefdevolle relaties te onderhouden.
Biodanza is opnieuw verliefd worden op het leven en weer zijn wie je in essentie bent.
Ik zal hier niet uitgebreid gaan uitleggen wat Biodanza is. Met wat geGoogle is daar wel achter te komen. Een goede, informatieve site is www.biodanza-hilversum.nl.
Maar uiteindelijk is het toch niet mogelijk het allemaal precies in woorden te vatten. Biodanza moet je ervaren; biodanza moet je doen!
