Al maandenlang ben ik verkouden. Soms gaat het even een paar dagen wat beter, maar al gauw begint dat ellendige hoesten en proesten weer. Ik blijf dat houden, weet ik uit ervaring, tot eindelijk de lente weer losbarst. De Hollandse winters zijn niets voor mij. Ik haat ze.
Zaterdag geeft mijn vriend een diner. Daar wil ik heel graag naar toe en daarom probeer ik mij hardnekkig met positieve gedachten weer wat beter te laten voelen. -Het lijkt wel of ik nu toch echt wat minder hoest-, maar daar begin het weer en blaf ik er weer angstaanjagend op los. -Het lopen van mijn neus wordt nu echt minder- en hup, daar moet ik weer snel naar de tissue's grijpen. Echt opschieten doet het dus niet, maar we hebben nog anderhalve dag te gaan. Misschien gebeurt er een wonder..... Hatsjie.... hatsjie..... hatsjie!!!!
