maandag 22 februari 2010

Het kleinste bioscoopje (1)

Er zijn meerdere mensen die claimen het kleinste bioscoopje van Nederland in huis te hebben. Gisteren was ik met wat vrienden te gast in een theatertje dat die kwalificatie echt wel verdient. Er is plaats voor maar drie, hooguit vier stoelen, want het grootste deel van de ruimte wordt in beslag genomen door de enorme bioscoopprojector en de talloze originele films die daar opgeslagen liggen. Polygoon-journaals, cartoons, speelfilms, alles netjes in dozen en blikken. En dan is er nog natuurlijk het witte doek met, zoals het hoort, aan weerszijden stijlvolle, rode velours gordijnen.

Je beleeft hier de sensatie in de zaal te zitten en tegelijkertijd ook aanwezig te zijn in de cabine van de operateur, iets wat je elders nooit meemaakt. De operateur is de heer Barten uit Alkmaar, die dit vak vele jaren heeft uitgeoefend, al in de tijd dat er nog koolstaven werden gebruikt voor de verlichting. Dat hij dit vak altijd met liefde en toewijding heeft uitgevoerd is hem aan te zien. Hij legt geroutineerd de film in de projector en zou dit waarschijnlijk ook met zijn ogen dicht kunnen doen.

We krijgen beelden te zien van het eerste toverlantaarnmuseum in Sloten, een korte speelfilm, een Disneycartoon, het bekende filmpje van het bio-vakantieoord dat altijd voorafging aan de rammelende collectebus die werd doorgegeven, en dan.... speciaal op mijn verzoek, het onvergetelijke optreden van Freddie Frinton in de komedie 'Dinner for One', het verhaal van de adelijke dame die haar 90e verjaardag viert. Al haar vrienden zijn al weggevallen, maar er wordt nog wel voor hen gedekt en de butler neemt de rollen van de ontbrekende gasten over. De film werd tot voor kort ieder jaar rond Kerst en Oudejaar uitgezonden op de publieke tv-zenders. Ik heb haar al honderd maal gezien en iedere keer is het weer lachen, ook al weet je precies wat er gaat komen. De Nederlandse versie, met in de butlerrol Joop Doderer, is ook geweldig, maar miste wel het typisch Britse accentje.

Weinig mensen weten dat er ook een kleurenversie van deze film bestaat, in Cinemascope nog wel, en nog minder mensen hebben die gezien. Wij behoren nu tot die weinigen; dit is de zwartwit tv-versie: