De ouders van een van mijn schoolvriendjes waren zo christelijk dat zij geen radio in huis duldden. Dat was niet leuk voor hem want hij kon dan nooit met zijn vrienden meepraten over bijvoorbeeld de spannende hoorspelen 'Paul Vlaanderen' en 'Sprong in het Heelal.' die de anderen regelmatig beluisterden. Hij was dan ook dolgelukkig toen ik voor hem een klein radiootje in elkaar knutselde, een eenvoudige 'kristal-ontvanger'. Verbinding maken met een zender gebeurde met behulp van een stukje kristal dat in een plastic buisje gemonteerd was. Wanneer je een klein metalen veertje op de juiste plek tegen dat kristal drukte, kwam de zender door. Dat was niet handig wanneer je, zoals hij, daarmee onder de dekens moest, want de geringste beweging was al voldoende om de verbinding te verbreken. Het was dan ook een hele verbetering toen ik dat kristal kon vervangen door een vaste diode, die niet ingesteld hoefde te worden. Als antenne gebruikte je een zo lang mogelijke metaaldraad, als 'aarde' fungeerde een draad die verbonden was met de koperen waterleidingsbuis. Het moeilijkste van het hele project was die twee draden voor zijn ouders te verbergen. Luisteren gebeurde door een koptelefoon die je in de dump gekocht had. Er waren nog maar twee zenders, Hilversum 1 en Hilversum 2 en iedereen was daar tevreden mee. Je kon imers toch maar naar één tegelijk luisteren?!
Paul Vlaanderen en het Conrad mysterie.
