Ieder jaar haal ik de basis van een kerststukje naar beneden en maak het op met wat naaldtakken en rode hulstbessen. Ieder jaar ziet het er weer fris en als nieuw uit.
Het stond daar prachtig, op de salontafel, en het droeg in ruime mate bij aan de feestvreugde, maar vandaag moest het toch echt weer het veld ruimen. Takjes en bessen er uit en de kale restanten weer richting zolder.
Tot volgend jaar dus......
O ja, elkaar een Gelukkig Nieuwjaar wensen mag ook maar tot en met Driekoningen.
