maar rond de Kerst, zo'n week of twee,
dan komt ze altijd naar beneden
en haar trompetje neemt ze mee.
ze speelt een lied op luide tonen
en wie het horen wil die hoort.
'er is een kindeke geboren,
heel lang geleden, zegt het voort.'
ze vult het huis met blijde klanken
twee weken lang, dan is zij klaar
en gaat terug, de weg naar zolder.
ze roept nog snel: 'tot volgend jaar!'
