Vanaf de dag dat ik met bloggen begon, op 20 oktober 2009, had ik 162 blogjes geschreven. Iedere dag tenminste één, in het begin vaak twee, en opeens hield het op. Ik kreeg verontruste telefoontjes van trouwe volgers die bang waren dat niet alleen mijn weblog, maar ook ikzelf ter ziele waren. Dat bleek mee te vallen. Ik was behoorlijk ziek, te ziek om zelfs maar een tiental minuten aan mijn laptopje te gaan zitten computeren, zelfs niet meer in staat om een simpel berichtje als 'wegens ziekte gesloten' te plaatsen zoals ik eerder nog deed. Terwijl ik mijzelf al weer 'Bijna beter...' had verklaard, was de ziekte weer in alle hevigheid teruggekeerd en was ik weer terug naar AF.
De laatste dagen gaat het nu steeds weer een stukje beter en nu heb ik het gevoel dat het vrijwel over is. Nog even slap, doodmoe, nog even herstellen.
De weegschaal geeft zo'n zeven kilo minder aan als toen ik begon met ziekzijn en ik zit aardig dicht op mijn streefgewicht. Ik zie het maar als een grote schoonmaak, een voorjaarsschoonmaak, die mijn lichaam gehouden heeft. Nu even zo houden. Ik heb vanmorgen bij het boodschappen doen de Pringles laten liggen, net als de chocolade tabletten en de koekjes, heb wat meer lightproducten gekocht als anders, wat meer fruit. Eiwitten in plaats van koolhydraten. Van die dingen.
Ik ben er weer dus weer, als een phoenix *) herrezen uit zijn as. Tot morgen!
*) Wat jammer toch dat je zo'n prachtig woord tegenwoordig eigenlijk moet schrijven als 'feniks'. Feniks, dat is toch gewoon niks!
