Gelukkig ben ik weer aan de beterende hand. Al die tijd had ik mijn computer nauwelijks aangeraakt, zelfs mijn e-mail bekijken was me teveel. Ook het schrijven van een dagelijkse blog, iets wat ik onder andere barre omstandigheden toch nog steeds vol had weten te houden, lukte me niet. Ik kon niets aardigs verzinnen, geen zinnen aan elkaar breien, en niet langer dan één minuut verticaal aan de huiskamertafel verblijven. Nu ben ik al weer tien minuten bezig.
Voordelen, ik probeer uit alle ellende ook nog maar wat positiefs te halen, waren er ook. Zo'n buikgriep blijkt een prima middel om af te slanken. In enkele dagen was ik meer dan vijf kilo kwijt geraakt. Of die weg zullen blijven betwijfel ik; het is natuurlijk voornamelijk vocht wat je kwijt bent en dat zit er ook zo weer aan. Ik heb me wel voorgenomen beter op mijn eetpatroon te gaan letten. Misschien is zo'n buikgriep toch ook wel een signaal dat je je lichaam te veel als een kliko aan het gebruiken bent.
Tweede voordeel: ik kon na jaren weer eens een volledige speelfilm op tv bekijken. Anders heb/gun ik mij de tijd niet daarvoor. Ik keek naar Persuit of Happyness, met in de hoofdrollen Will en Jaden Smith, zowel in de film als in werkelijkheid vader en zoon. Een werkelijk prachtige film, die mij vermaakte, boeide en ontroerde. Moet daarvoor dus ook maar eens vaker wat tijd voor gaan vrijmaken.
Ten derde: Je leert weer eens de waarde van echte vrienden kennen. Maar daarover hoop ik morgen verder te kunnen schrijven.
