Maandagavond had ik afgesproken met Mirjam, die me zou gaan vertellen wat de test en het daarbij behorende oefenprogramma inhield. Daarvan kwam niet zo veel terecht, want ze was erg gehaast omdat ze al behoorlijk achterliep op haar schema. Wel liet ze me de instrumenten zien waarmee ik de resultaten zou kunnen bereiken die ik wilde. 'Ik ben vooral geïnteresseerd in buikspieroefeningen' vertelde ik haar en ze liet me met enige trots een ingewikkeld apparaat zien waarop een man in een doorweekt T-shirt ronddraaiende bewegingen zat te doen. Niet echt wat ik in mijn hoofd had, want thuis doe ik dat soort oefeningen door met mijn bovenlichaam, vanuit liggende houding, een aantal malen omhoog te komen. Om het niet al te moeilijk te maken steek ik dan mijn voeten onder de radiator van de cv. Dat soort simpele oefeningen, daar hielden ze daar kennelijk niet van, want ik zag daar niemand liggen met zijn voeten onder de radiator. Wel stonden er apparaten. Heel veel apparaten. Voor iedere spier was er wel een apparaat, kreeg ik de indruk.
Boven stonden machines opgesteld waarop je kon wandelen. Ze waren allemaal voorzien van een televisiescherm zodat je tijdens het oefenen niet je favoriete soap hoeft te missen. De gekte ten top, naar mijn idee, maar Mirjam vond het prachtig en ik wilde haar niet kwetsen en in dit stadium ook nog niet vragen of ze ook speciale films voor mij konden draaien. Wat ik passend zou vinden was een gefilmde boswandeling, compleet met kwinkelerende vogels en een reetje dat plotseling je pad kruist. Wat dennengeur uit een spuitbus erbij en dan wordt het misschien toch nog leuk.
Mirjam toonde mij de kleedruimte, waar ze zelf niet naar binnen mocht, en slaagde er tenslotte in toch nog wat enthousiasme bij mij teweeg te brengen door te melden dat er ook een sauna was waar ik onbeperkt gebruik van zou kunnen maken.
