De verhouding tussen Gijs, ons straatkonijn, en mij lijkt een ietsje te zijn bekoeld. Omdat ik hem toch wel erg vaak aantrof in mijn voortuintje en zag hoe hij de daar aanwezige planten en struiken wel heel erg lekker scheen te vinden, zag ik mij genoodzaakt zijn maaltijden toch maar eens op een niet al te brute wijze te onderbreken en hem van mijn grondgebied te verjagen. Ik deed dat niet graag, want het is natuurlijk hartstikke leuk hem van zo dichtbij gade te kunnen slaan, maar ik wil toch ook niet straks een kaalgevreten tuin hebben. Dat is mij dat regelmatige, maar toch altijd vrij kortstondige vermaak nu ook weer niet waard.
Hoe maak je een straatkonijn duidelijk dat hij wat mij betreft van harte welkom is in de voortuin van de buren, maar niet op die paar vierkante meter die bij mijn huis horen? Gijs zal het niet begrepen hebben. Hij keek mij in ieder geval heel verwijtend aan toen ik hem met enig handgeklap verjaagde en wanneer ik nu 's morgens de gordijnen open, zie ik hem ook niet meer zitten aan de overkant van de straat.
