Eindelijk, na een lange grijze, grauwe periode met veel regen, weer eens mooi weer met een lekker zonnetje. Dat vraagt natuurlijk om een stevige wandeling. Ik prijs mij gelukkig dat ik in het Gooi mag wonen, omringt door bossen en heiden, waar het goed toeven is.
Het werd dan ook weer een heerlijke wandeling, gewoon in de buurt. Over de Tafelberg, langs de Schaapskooi, over de Grote, Stille Heide. Ik maakte hem noodgedwongen alleen. Dat heeft natuurlijk het enorme voordeel dat je helemaal zelf kunt bepalen waar je gaat en staat, hoe lang en hoe ver je loopt en wanneer het tijd wordt om op een bankje een bammetje te gaan eten. Het grote nadeel is dat je je geluk met helemaal niemand delen kan. Gedeeld geluk is dubbel geluk, zo is dat nu eenmaal.
Gelukkig heb ik dan deze Weblog, waarop ik toch nog wat van dat geluk met mijn lezers delen kan.