Het lijkt wel alsof het me ieder jaar meer moeite kost de eindstreep te halen. Zo half december voel ik me al volkomen uitgeput. Doodmoe, slapjes, ziek, zwak en misselijk. Het is alsof de batterijen op zijn en nodig aan opladen toe zijn. Wanneer het dan toch weer lukt het nieuwe jaar te bereiken, dan gaat het snel de goede kant op. De dagen worden weer langer en, al merk je daar de eerste tijd nog niet zoveel van, het gaat iedere dag weer een beetje eerder licht worden.
Al snel keren de krachten terug. Eerder opstaan, pijntjes en kwalen worden vergeten, je krijgt er weer zin in.... Op naar de zomer, op naar de zon!
