Er was eens een land waar iedereen die met de bus reisde dit kon doen door een roze of blauwe kaart aan de buschauffeur te tonen. Die zette daar dan een stempel op, nadat je elkaar eerst een vriendelijk 'goede morgen' had gewenst, en dat was het. Iedereen in dat land was daar blij en gelukkig mee, want het was een simpel syteem: wanneer je er maar voor zorgde dat je voldoende van die kaarten in huis had dan kon je vrolijk en zonder problemen reizen. Tot er iemand dacht 'waarom zouden we het makkelijk doen wanneer het ook moeilijk kan?' en de ov-chipkaart uitvond.
De ellende was niet meer van de lucht. Jarenlang werden er proeven mee genomen die steeds weer jammerlijk mislukten. De bussen reden rond met peperdure apparaten die niet werkten. Detectiepoorten bij de stations werden geopend en wat later weer gesloten. Mensen raakten het geld op hun kaart spoorloos kwijt en moesten de grootst mogelijke moeite doen het weer terug te krijgen. Ouderen die al hun aandacht nodig hadden om veilig uit te stappen vergaten uit te loggen. Als opa met zijn kleinkinderen op stap ging moest hij eerst voor elk van hen een kaart kopen van € 7,50, waarmee hij dan nog geen meter kon reizen. De laatste onwilligen werd het mes op de keel gezet door de strippenkaart, zo heette die kaart waar iedereen blij en tevreden mee was en die nooit voor problemen zorgde, stap voor stap af te schaffen.
En nu blijkt het mogelijk dat iedereen met Windows op zijn computer de kaart moeiteloos kan opwaarderen. Gratis reizen dus. Je kunt je nu natuurlijk afvragen hoeveel wizzkids dat al jarenlang deden voordat het in de publiciteit kwam.
De oplossing ligt voor de hand: Laten we zo snel ogelijk deze kapitale blunder vergeten en weer die goede oude strippenkaart omarmen. Beter ten halve gekeerd.....
zaterdag 29 januari 2011
donderdag 27 januari 2011
Dag van de Poëzie.
tsja.........poëzie......
het zijn eigenlijk meer
gedichtjes die ik maak
ze zijn goed te begrijpen.
het zijn eigenlijk meer
gedichtjes die ik maak
ze zijn goed te begrijpen.
donderdag 20 januari 2011
woensdag 19 januari 2011
Rookverbod (2)
Mijn vrees dat na het opheffen van het rookverbod voor kleine café's het antirookbeleid op een hellend vlak zou komen, is terecht gebleken. Ook in veel grotere cafés kwamen de asbakken al snel weer op tafel. Volgens cijfers van de Voedsel- en Warenautoriteit wordt in de helft van de café's en discotheken inmiddels weer als vanouds gerookt. Waarom ook niet? Er wordt immers toch niet of nauwelijks gecontroleerd. Het is zo vaak gebleken.... wanneer je een verslaafde een vinger biedt pakt hij de hele hand.
Het zwabberende beleid van deze regering geeft weer eens aan waarin een klein land heel erg klein kan zijn. In alle beschaafde landen om ons heen werden de antirookmaatregelen zonder noemenswaardige problemen geaccepteerd. Zelf de meest verstokte roker zag wel in dat het een gerechtvaardigde maatregel was. Overal kan het, maar niet in bananenrepubliek Nederland, een beschamende uitzondering binnen een rookvrij Europa.
Het falen van het antirookbeleid is een teken van absolute onmacht van deze regering. Minister van Volksgezondheid Edith Schippers, direct verantwoordelijke voor de ontstane chaos, heeft vanmiddag onder druk van de Tweede Kamer beloofd dat er strenger zal worden gecontroleerd op naleving van de rookverboden. Zij zwakt meteen haar eigen betoog al af door te verklaren dat ze er niet veel in ziet de overtreders voor de rechter te laten verschijnen. Daar gaan we weer!!!!
Het kan zeker geen kwaad het protest dat een aantal organisaties als Stivoro en Clean Air Nederland zal aanbieden aan de regering te ondersteunen.
Even naar www.cleanairnederland.nl dus.... Doen!
Het zwabberende beleid van deze regering geeft weer eens aan waarin een klein land heel erg klein kan zijn. In alle beschaafde landen om ons heen werden de antirookmaatregelen zonder noemenswaardige problemen geaccepteerd. Zelf de meest verstokte roker zag wel in dat het een gerechtvaardigde maatregel was. Overal kan het, maar niet in bananenrepubliek Nederland, een beschamende uitzondering binnen een rookvrij Europa.
Het falen van het antirookbeleid is een teken van absolute onmacht van deze regering. Minister van Volksgezondheid Edith Schippers, direct verantwoordelijke voor de ontstane chaos, heeft vanmiddag onder druk van de Tweede Kamer beloofd dat er strenger zal worden gecontroleerd op naleving van de rookverboden. Zij zwakt meteen haar eigen betoog al af door te verklaren dat ze er niet veel in ziet de overtreders voor de rechter te laten verschijnen. Daar gaan we weer!!!!
Het kan zeker geen kwaad het protest dat een aantal organisaties als Stivoro en Clean Air Nederland zal aanbieden aan de regering te ondersteunen.
Even naar www.cleanairnederland.nl dus.... Doen!
dinsdag 18 januari 2011
Koffie, koffie, lekker bakkie koffie.
Mijn Senseo verschaft mij ontegenzeggelijk veel gebruiksgemak, maar de koffie die er uitkomt is nou niet echt lekker te noemen. Ik ben dan ook al een tijdje op zoek naar een apparaat dat mij koffie schenkt zoals koffie hoort te zijn: geurig, smaakvol, goed op temperatuur en mooi van kleur.
Ik zag nu een advertentie voor een apparaat dat helemaal aan mijn wensen tegemoet scheen te komen: bonen er in van boven, malen, en van de versgemalen bonen een paar kopjes koffie zetten. Kan het nog lekkerder, zou je zeggen. Mijn enige bezwaar was eigenlijk dat het apparaat gemaakt werd door 'die gloeilampenfabriek uit het Zuiden des lands', en daar komt, helaas, ik kan er niets anders van maken, al tientallen jaren niets goeds meer vandaan.
Dus maar eens even via internet op Kieskeurig wezen kijken. Daar kunnen kopers van apparatuur hun mening geven over een door hen aangeschaft apparaat. Dan blijkt mijn wantrouwen helemaal gerechtvaardigd, want door vrijwel alle bezitters van dat apparaat wordt het volledig de grond in geboord. Openspringende filters... je keuken wordt een sauna... de gemalen koffie loopt niet door zodat je bruingekleurd water zit te drinken....dat soort dingen. Dat bespaart je dan toch maar weer mooi een miskoop.
Gisteren zag ik hoe bij de plaatselijke Expert een vrouw net zo'n ding had aangeschaft. 'Ik hoop dat ik er plezier van heb...' zei ze nog een beetje wijfelend bij haar vertrek. 'Vast wel,' zei de verkoper met een geruststellende verkopersglimlach, 'ik heb er nog nooit een klacht over gehad.' Dan is het wel moeilijk voor mij m'n mond te houden. Die vrouw zit nu waarschijnlijk al wat treurig achter haar bakkie bruine drab.
Ik zag nu een advertentie voor een apparaat dat helemaal aan mijn wensen tegemoet scheen te komen: bonen er in van boven, malen, en van de versgemalen bonen een paar kopjes koffie zetten. Kan het nog lekkerder, zou je zeggen. Mijn enige bezwaar was eigenlijk dat het apparaat gemaakt werd door 'die gloeilampenfabriek uit het Zuiden des lands', en daar komt, helaas, ik kan er niets anders van maken, al tientallen jaren niets goeds meer vandaan.
Dus maar eens even via internet op Kieskeurig wezen kijken. Daar kunnen kopers van apparatuur hun mening geven over een door hen aangeschaft apparaat. Dan blijkt mijn wantrouwen helemaal gerechtvaardigd, want door vrijwel alle bezitters van dat apparaat wordt het volledig de grond in geboord. Openspringende filters... je keuken wordt een sauna... de gemalen koffie loopt niet door zodat je bruingekleurd water zit te drinken....dat soort dingen. Dat bespaart je dan toch maar weer mooi een miskoop.
Gisteren zag ik hoe bij de plaatselijke Expert een vrouw net zo'n ding had aangeschaft. 'Ik hoop dat ik er plezier van heb...' zei ze nog een beetje wijfelend bij haar vertrek. 'Vast wel,' zei de verkoper met een geruststellende verkopersglimlach, 'ik heb er nog nooit een klacht over gehad.' Dan is het wel moeilijk voor mij m'n mond te houden. Die vrouw zit nu waarschijnlijk al wat treurig achter haar bakkie bruine drab.
dinsdag 11 januari 2011
Straatkonijn.
We hebben hier op het woonerf waar ik woon al een paar jaar konijnen rondlopen. Eerst waren het er twee, een bruine en een witte. De bruine zat wanneer ik opstond altijd op het stukje straat tegenover mijn huis op me te wachten, leek het wel. Als hij gezien had dat ik weer gezond opgestaan was, huppelde hij weer weg en ging doen wat een konijn zoal doet op een dag. Het was al met al een vertederend gezicht, maar dergelijke zachtaardige gevoelens verdwijnen wanneer die 'leuke beestjes' overlast gaan geven. Ze groeven wel eens holen in zorgvuldig onderhouden tuinen en kwamen ook wel onder het huis. Toen een buurman van me op een kwade dag zonder internet kwam te zitten en bleek dat één van hen een kabel onder de vloer had doorgeknabbeld, organiseerde hij met enkele buren een klopjacht en het lukte hem de bruine te vangen.
De witte zie ik nu nog steeds iedere dag. Soms rent hij in doodsnood over de straat, achterna gezeten door een paar wild keffende hondjes. Soms wordt er weer een klopjacht georganiseerd door de buren, maar hij weet steeds te ontsnappen aan de met visleefnetten gewapende meute. Toen het sneeuwde had hij natuurlijk de meest ideale schutkleur. Soms lag er een wit hoopje sneeuw onder een struik waar, als je heel goed keek, opeens wat beweging in kwam. Even later stond het hoopje op en verplaatste zich naar een andere struik.
Nu zit hij daar al weer minstens een uur, scherp afstekend op nu de sneeuwloze aarde, nieuwsgierig mijn huiskamer in te gluren. Van mij mag hij dat nog jarenlang blijven doen. Mijn internetkabels liggen toch boven de grond.
De witte zie ik nu nog steeds iedere dag. Soms rent hij in doodsnood over de straat, achterna gezeten door een paar wild keffende hondjes. Soms wordt er weer een klopjacht georganiseerd door de buren, maar hij weet steeds te ontsnappen aan de met visleefnetten gewapende meute. Toen het sneeuwde had hij natuurlijk de meest ideale schutkleur. Soms lag er een wit hoopje sneeuw onder een struik waar, als je heel goed keek, opeens wat beweging in kwam. Even later stond het hoopje op en verplaatste zich naar een andere struik.
Nu zit hij daar al weer minstens een uur, scherp afstekend op nu de sneeuwloze aarde, nieuwsgierig mijn huiskamer in te gluren. Van mij mag hij dat nog jarenlang blijven doen. Mijn internetkabels liggen toch boven de grond.
zondag 9 januari 2011
Plassen.
In Japan worden de openbare toiletten voor mannen steeds vaker voorzien van een spelcomputer, zo lees ik in de krant. De games worden bestuurd door er op te urineren. In de bakken zit een sensor die de druk en de hoek van de straal inschat. De resultaten zijn te zien op een scherm boven het toilet.
Voorbeelden van games die kunnen worden gespeeld zijn 'Mannekin Pis', waarin spelers uitgedaagd worden zo hard mogelijk te plassen, 'Graffiti Eraser', waarin spelers met hun urine graffity moeten verwijderen en 'The North Wind and Her', waarin naarmate de spelers harder plassen de wind harder gaat waaien en het rokje van een meisje omhoog gaat.
Sommige mannen ontgroeien nimmer het 'wie-kan-het-verste-plassen-stadium' uit hun jonge jaren.
Voorbeelden van games die kunnen worden gespeeld zijn 'Mannekin Pis', waarin spelers uitgedaagd worden zo hard mogelijk te plassen, 'Graffiti Eraser', waarin spelers met hun urine graffity moeten verwijderen en 'The North Wind and Her', waarin naarmate de spelers harder plassen de wind harder gaat waaien en het rokje van een meisje omhoog gaat.
Sommige mannen ontgroeien nimmer het 'wie-kan-het-verste-plassen-stadium' uit hun jonge jaren.
vrijdag 7 januari 2011
Proberen of stoppen.
Op 31 december om vijf voor twaalf hebben weer heel wat mensen hun 'laatste' sigaret uitgedrukt. Veel van hen hebben hun goede voornemens inmiddels al weer in rook zien opgaan. Het is nu eenmaal niet gemakkelijk.... stoppen met roken.
Ik mag mezelf een ervaringsdeskundige noemen, want ik heb het al talloze malen gedaan. Eén keer heb ik het vijf jaar vol gehouden. Toen, op vakantie, dacht ik... ach... even een sigaretje, straks als ik thuis ben stop ik er wel weer mee. Niet dus. Het was het nieuwe begin van een weer vele jaren lang durende rookverslaving.
Toen zomaar op een dag... Ik was naar het winkelcentrum geweest om samen met wat andere boodschappen een nieuw pakje shag te kopen. Het oude was bijna op. Op de terugweg kwam ik erachter dat ik vergeten was shag te kopen. Ik had gemakkelijk even terug kunnen gaan, een kwestie van minuten, maar ik bedacht.... ik heb ook eigenlijk helemaal geen zin om weer terug te gaan, ik stop gewoon met roken. Ik nam dus niet het besluit weer eens voor de zoveelste maal te gaan proberen te stoppen met roken, ik besloot op dat moment gewoon ermee te stòppen. Toen ik die ochtend opstond wist ik nog niet dat ik die dag de sigaret vaarwel zou zeggen, toen ik die avond naar bed ging was ik een niet-roker! Dat is nu minstens al weer 15 jaar geleden.
De valkuil van 'één sigaretje moet kunnen' daar trap ik niet meer in. Ik weet dat ik net zoals een alcoholist nooit meer één borreltje kan drinken, nooit meer een sigaret moet roken. Maar daar staat wel heel veel tegenover.
Ik mag mezelf een ervaringsdeskundige noemen, want ik heb het al talloze malen gedaan. Eén keer heb ik het vijf jaar vol gehouden. Toen, op vakantie, dacht ik... ach... even een sigaretje, straks als ik thuis ben stop ik er wel weer mee. Niet dus. Het was het nieuwe begin van een weer vele jaren lang durende rookverslaving.
Toen zomaar op een dag... Ik was naar het winkelcentrum geweest om samen met wat andere boodschappen een nieuw pakje shag te kopen. Het oude was bijna op. Op de terugweg kwam ik erachter dat ik vergeten was shag te kopen. Ik had gemakkelijk even terug kunnen gaan, een kwestie van minuten, maar ik bedacht.... ik heb ook eigenlijk helemaal geen zin om weer terug te gaan, ik stop gewoon met roken. Ik nam dus niet het besluit weer eens voor de zoveelste maal te gaan proberen te stoppen met roken, ik besloot op dat moment gewoon ermee te stòppen. Toen ik die ochtend opstond wist ik nog niet dat ik die dag de sigaret vaarwel zou zeggen, toen ik die avond naar bed ging was ik een niet-roker! Dat is nu minstens al weer 15 jaar geleden.
De valkuil van 'één sigaretje moet kunnen' daar trap ik niet meer in. Ik weet dat ik net zoals een alcoholist nooit meer één borreltje kan drinken, nooit meer een sigaret moet roken. Maar daar staat wel heel veel tegenover.
dinsdag 4 januari 2011
Over de streep.
Het lijkt wel alsof het me ieder jaar meer moeite kost de eindstreep te halen. Zo half december voel ik me al volkomen uitgeput. Doodmoe, slapjes, ziek, zwak en misselijk. Het is alsof de batterijen op zijn en nodig aan opladen toe zijn. Wanneer het dan toch weer lukt het nieuwe jaar te bereiken, dan gaat het snel de goede kant op. De dagen worden weer langer en, al merk je daar de eerste tijd nog niet zoveel van, het gaat iedere dag weer een beetje eerder licht worden.
Al snel keren de krachten terug. Eerder opstaan, pijntjes en kwalen worden vergeten, je krijgt er weer zin in.... Op naar de zomer, op naar de zon!
Al snel keren de krachten terug. Eerder opstaan, pijntjes en kwalen worden vergeten, je krijgt er weer zin in.... Op naar de zomer, op naar de zon!
maandag 3 januari 2011
Inspiratie.
je hoeft alleen maar op te schrijven
wat je ingefluisterd krijgt.
zondag 2 januari 2011
Rookverbod.
Al snel nadat ons nieuwe kabinet op het bordes stond, werd duidelijk dat het rookverbod voor de kleine café's zou gaan sneuvelen. De nieuwe minister voor Volksgezondheid Edith Schippers onderhield hechtere banden met de tabakslobby dan met organisaties als Clean Air Nederland en Stivoro. Een van de eerste wapenfeiten van onze nieuwe regering was dan ook het om zeep brengen van een nog niet lang daarvoor aangenomen wet. Niet echt iets om trots op te zijn.
Voor deze onbezonnen daad krijgt zij nog wel de rekening gepresenteerd. De verzamelde café's hebben zich verenigd in een stichting die een miljoenenclaim voorbereid tegen de Staat. Alle kosten die kleine ondernemers hebben geinvesteerd in dure apparatuur, aanpassingen aan de cafe's, de zogenaamd afgenomen omzetten, dat alles gaat op de Staat worden verhaald. Eigen schuld, dikke bult, denk je dan, net goed, ware het niet dat jij en ik de Staat zijn en het dus moet worden betaald van jouw en mijn belastingcenten.
Veel erger is natuurlijk dat hiermee het antirookbeleid op een hellend vlak terecht is gekomen. Horeca-eigenaren blijken erg creatief in het omvormen van hun bedrijf tot iets wat net onder de nieuwe wetgeving past. En dat terwijl volgens een enquette van nu.nl bleek dat van de 26.000 stemmen die zijn uitgebracht, 69% liever niet gezien had dat in kleine café's weer mag worden gerookt. Het gevaar is aanwezig dat we alle moeizaam verworven vrijheden, het ongestoord in een restaurant kunnen eten, het gevaarloos bezoeken van een receptie, enz. weer zullen gaan verliezen.
Een aantal organisaties, Stivoro en Clean Air Nederland, en gezondheidsfondsen als het Astmafonds, KWF Kankerbestrijding, Nederlandse Hartstichting, en ook de FNV Horecabond hebben zich verenigd in een gemeenschappelijk protest. In totaal zijn er nu meer dan 30 organisaties de deze actie ondersteunen. Via de website www.cleanairnederland.nl worden zoveel mogelijk steunbetuigingen voor een rookvrije horeca verzameld die zullen worden aangeboden aan de minister.
Even naar www.cleanairnederland.nl dus.... Doen!
Voor deze onbezonnen daad krijgt zij nog wel de rekening gepresenteerd. De verzamelde café's hebben zich verenigd in een stichting die een miljoenenclaim voorbereid tegen de Staat. Alle kosten die kleine ondernemers hebben geinvesteerd in dure apparatuur, aanpassingen aan de cafe's, de zogenaamd afgenomen omzetten, dat alles gaat op de Staat worden verhaald. Eigen schuld, dikke bult, denk je dan, net goed, ware het niet dat jij en ik de Staat zijn en het dus moet worden betaald van jouw en mijn belastingcenten.
Veel erger is natuurlijk dat hiermee het antirookbeleid op een hellend vlak terecht is gekomen. Horeca-eigenaren blijken erg creatief in het omvormen van hun bedrijf tot iets wat net onder de nieuwe wetgeving past. En dat terwijl volgens een enquette van nu.nl bleek dat van de 26.000 stemmen die zijn uitgebracht, 69% liever niet gezien had dat in kleine café's weer mag worden gerookt. Het gevaar is aanwezig dat we alle moeizaam verworven vrijheden, het ongestoord in een restaurant kunnen eten, het gevaarloos bezoeken van een receptie, enz. weer zullen gaan verliezen.
Een aantal organisaties, Stivoro en Clean Air Nederland, en gezondheidsfondsen als het Astmafonds, KWF Kankerbestrijding, Nederlandse Hartstichting, en ook de FNV Horecabond hebben zich verenigd in een gemeenschappelijk protest. In totaal zijn er nu meer dan 30 organisaties de deze actie ondersteunen. Via de website www.cleanairnederland.nl worden zoveel mogelijk steunbetuigingen voor een rookvrije horeca verzameld die zullen worden aangeboden aan de minister.
Even naar www.cleanairnederland.nl dus.... Doen!
zaterdag 1 januari 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)