Een van de meest vreemde opvattingen waar ik vaak mee te
maken krijg is wel het idee dat ik altijd maar voor andermans opvattingen en
geloofsovertuigingen respect zou moeten hebben. Vooral aanhangers van een
religieuze groepering maken graag gebruik van deze dooddoener. ‘Al geloof je er
dan zelf niet in…. Je zou toch in elk geval respect moeten hebben voor het
geloof van een ander.’ Dank je de koekoek……. Er zijn binnen de verschillende
religies en ook daarbuiten overtuigingen waar ik niet ook maar zelfs een greintje
respect voor kan opbrengen. Waarom zou ik uitingen van onverdraagzaamheid, vrouwonvriendelijkheid
en een ongelofelijke domheid moeten respecteren? Het merkwaardige vind ik dan
altijd dat degene die respect opeist voor zijn mening, absoluut geen enkel
respect blijkt te hebben voor mijn overtuiging. Hoeft ook niet ook, hoor. In
tegenstelling tot veel Marokkaanse jongeren vind ik dat respect niet iets is waar
je vanzelfsprekend recht op heb. Respect moet je verdienen. Ik heb bijvoorbeeld
respect voor iemand die na veel onderzoek en twijfels zich, voor zichzelf, een (levens)wijze
mening heeft gevormd. Die daarbij openstaat voor de afwijkende visie van een
ander en er van doordrongen is dat er niet slechts één waarheid bestaat. Die
zijn overtuiging zelf heeft opgebouwd en niet slechts verkregen heeft vanuit
een boekje.
Ik schrijf op deze blog over van alles en nog wat. Meestal
gaat het over onderwerpen waar ik geen buil aan kan vallen. Soms zijn het
echter stukjes waar niet iedereen zich in kan vinden. Ik zal nooit iemand met
opzet tegen de schenen schoppen, waarom zou ik, maar het is niet te vermijden
dat sommige mensen zich erdoor gekwetst zullen voelen. Soms komt dat omdat ze
denken dat ik geen respect zou hebben voor hun heilige overtuiging. Dat is dan
meestal ook zo. Nou en….?
