Rustpunt.

Tijdens één van onze fietstochten over de prachtige Veluwe hoorde ik mijn vriendin, die achter mij reed, plotseling roepen: 'Hoho.... Hier even stoppen!'  We stonden voor een grote boerderij. Op een meter of tien van de weg stond een fraaie, blankgelakte blokhut. Aan de weg een bord met 'OPEN'  er op. 'Hier gaan wij even zitten.' zei vriendin met een brede lach op haar gezicht. Nog wat aarzelend liep ik achter haar aan het erf op, wachtend op de grommende herdershond of de boer-met-de-hooivork die nu ongetwijfeld zou verschijnen. Maar dat gebeurde niet.

Vriendin had enige tijd geleden de 'Rustpunten' ontdekt. Door het hele land zijn sinds enige tijd in de fietsgebieden plekken ingericht waar fietsers en wandelaars even kunnen uitrusten. Gewoon bij particulieren die dat leuk vinden. Er is daar altijd voor een gering bedrag koffie, thee, frisdrank of soep verkrijgbaar. Vaak ook koeken en Marsrepen. Je kunt de accu daar opladen of je band oppompen of een plas doen. Alledrie mag ook. Soms is er zelfs nog Wifi aanwezig. Geld deponeer je in goed vertrouwen in een potje. De Rustpunten verschillen allemaal van elkaar en dat maakt het ook weer zo leuk. Altijd weer spannend wat het worden gaat. Soms is het een hut, soms een simpel afdak, soms een hoekje in de stal en soms...... het kan van alles wezen. Vriendin had mij er niet over verteld omdat het haar zo leuk leek mij zo maar plotseling onderweg er mee te verrassen en dat was haar volledig gelukt.

Daarna planden we onze routes vaak bewust langs de Rustpunten. Ze staan gelukkig op veel kaarten aangegeven. We hebben er al flink wat gehad. De een was nog leuker dan de ander. Heerlijke plekjes om even bij te komen. Je zou bijna niet meer aan fietsen toekomen.