Het is een bekend verschijnsel waar vast wel een interessant klinkende wetenschappelijke naam voor zal bestaan: ter zake kundige lieden staren zich helemaal blind op een probleem terwijl iemand die er niet of nauwelijks verstand van heeft even terloops de oplossing aanreikt. Mij overkwam kort geleden zoiets.
Ik help regelmatig mensen met computerproblemen. Niet zo vaak meer als vroeger, want op een gegeven moment was ik alleen nog maar bezig met het oplossen van de problemen van anderen, terwijl die van mijzelf vaak bleven liggen. Bovendien is mijn ervaring dat mensen in computernood wel eens wat al te gemakkelijk de hulp van deskundigen inroepen en dat zij, wanneer je ze maar een tijdje zelf laat aanmodderen er heus zelf ook wel uitkomen. Vroeger legde ik, wanneer iemand mij belde omdat de computer zo raar deed, al mijn werk meteen opzij en sprong op de fiets. Tegenwoordig is mijn agenda altijd vol en heb ik een standaardwachttijd ingesteld van twee dagen. In de helft van de gevallen word ik voor die tijd al gebeld dat de problemen 'uit zichzelf' verdwenen zijn, of dat ze zelf al hebben ontdekt wat er mis was. Toen onlangs mijn hulp werd ingeroepen voor een computerprobleem dat er zeer ernstig uitzag, hield ik dan ook in eerste instantie de boot af.
Degene met dit probleem was dus genoodzaakt zich er zelf in te verdiepen en, ik kan niet anders zeggen, ze deed dat op een voortreffelijke wijze. Ze ontdekte zelf dat alle ellende veroorzaakt werd door een verkeerde upload van het antivirusprogramma McAfee, en had al een cdrom besteld waarmee het probleem zou kunnen worden opgelost. Prima gedaan allemaal. Alleen het laatste stukje kreeg ze niet voor elkaar: het opstarten vanaf de cdrom. Daarvoor moeten bepaalde instellingen van de computer worden veranderd en ze wist niet hoe dat moest. Ik ging haar daarbij helpen. Een fluitje van een cent.
Al gauw zat ik in de z.g. Bios, waar de instellingen veranderd moesten worden. Met de pijlentoetsen manoeuvreerde ik naar de cdrom-speler. Nu moest ik die in de lijst 'omhoog brengen'. Vrijwel altijd doe je dat met de Pgup en Pgdn toetsen, maar in dit menu stond vermeld dat daarvoor de U/D toetsen moesten worden gebruikt. Wederom een interessant psychologisch verschijnsel: wanneer je niet ziet wat je verwacht te zien, wordt je blind voor alles wat je wel ziet. Waar zaten nou toch in hemelsnaam de U/D-toetsen?! Enigszins van slag keek ik beurtelings van het beeldscherm naar het toetsenbord. Een licht gevoel van paniek maakte zich van mij meester. Toen merkte de 'leek' die naast mij zat droogjes op: 'Misschien bedoelen ze de lettertoetsen U en D.' En ja..... natuurlijk.... zo simpel was het: Up en Down.
De recovery-cd ging in het laatje. Achterover leunend in onze stoelen zagen we hoe het systeem werd hersteld en enkele minuten later liep haar computer weer als een treintje. Soms is het wel eens gemakkelijk wanneer je niet gehinderd wordt door al te veel kennis van zaken.
(Deze tekst is ook gepubliceerd als column in de PHCC-Nieuwsbrief.)
