Ik ben iemand die bij voorkeur gewoon zijn eigen weg gaat, maar ik weet ook wel dat het soms goed is acht te slaan op mensen die je tegenkomt op je pad; mensen die je een andere richting wijzen. Ik was in behandeling bij een fysiotherapeut wegens ademhalings-/benauwdheidsproblemen en was niet erg tevreden met de resultaten. Het was dus beter om er maar mee te stoppen. Tijdens het afrondingsgesprek wees zij mij op Mindfulness. Ik had daar natuurlijk wel eens van gehoord en over gelezen, maar daar was het bij gebleven. Er zijn, net als verschillende diëten, talloze zelfhulpmethoden die je van alles beloven. De ene goeroe tuimelt daarbij over de andere. Ze hebben, net als diëten, allemaal gemeen dat je je er aanvankelijk enthousiast in stort, maar het na een tijdje uit pure gemakzucht wel weer voor gezien houdt.
Ik ben iemand die het altijd druk druk druk heeft, die geen twee minuten niks kan doen, die bij voorkeur meerdere dingen tegelijk moet doen. Multitasken dus, doorgaan, haasten, hollen, snel, snel, onrust, verder gaan. Zij gaf mij de raad de volgende dag eens een keer één ding uit te kiezen om met volle aandacht te doen. Dat leek me wel wat, want ik besefte maar al te goed dat mijn gehaaste manier van leven verre van gezond en verstandig was. De keuze van een onderwerp lag ook voor de hand. Het ontbijt. Na het opstaan maakte ik altijd een ontbijt klaar van kwark en muesli. Ondertussen zette ik alvast het koffiezetapparaat aan, nam wat pillen, starte de computer op, bekeek de e-mails, nam niet de tijd om te gaan zitten maar liep heen en weer, bedacht tijdens het onachtzaam oplepelen van de kwark alvast wat ik zou gaan doen die dag, enz. enz. enz. Een slechte start van de dag.
De volgende dag heb ik dus aandachtig de beker kwark opengemaakt, kwark in de kom gedaan, de muesli toegevoegd, alles door elkaar geroerd, een eerste hap genomen, geproefd wat ik at... de smaak van de kwark, hoe het over je tong gaat, de vloeibare kwark en de knapperige brokjes muesli , het geluid dat het maakt als je de mueslibrokjes stuk bijt, er rustig bij gaan zitten en lepel na lepel bewust naar de mond brengen.... alles heel rustig, alles heel kalm. Niet bedacht wat ik ga doen of wat ik gedaan had, maar de aandacht volledig bij het hier en nu. Wat een heerlijk rustgevend begin van de dag! Die rust bleef de hele dag bij me.
Ik heb ondertussen al aardig wat over Mindfulness gelezen en het trekt mij aan. Ik ga dus voorlopig nog even door op de mij aangewezen en ingeslagen weg. Vol aandacht.
