zaterdag 30 juni 2012

'Ons Huis'.

Wandelen is, vind ik, de op één na fijnste lichaamsbeweging die ik ken. Het is zo heerlijk om de spanningen en vermoeienissen die je in de loop van de week verzameld hebt, van je af te laten waaien. Al wandelend ontdek je de kleinste details van de natuur: mini oranje paddenstoeltjes, prachtig gekleurde bloemen en vreemde insecten, maar soms vind je ook zomaar een veel groter object op je pad.

Tijdens een van onze laatste wandelingen ontdekten Beweegmaatje en ik een heel bijzonder huis, ergens in het Gooise bos. Ik had het al eens eerder gezien, maar toen was het nog in aanbouw en nu was het klaar. Van voren gezien is het een grote, met gras en struikjes begroeide heuvel. Er zit een deur in met roestige panelen, die doet denken aan de ingang van een ijskelder of een bunker. Pas wanneer je er omheen loopt dan ontdek je dat je voor een woonhuis staat. En wat voor een huis!

'Het lijkt wel of daar binnen een auto tegen de muur staat.' 'Ja, dat is ook zo, ze hebben er een kast van gemaakt zo te zien.' Heel voorzichtig sloop ik naderbij, want voordat je het weet krijg je een bloeddorstige hond op je afgestuurd, en nam wat foto's. Helaas was er, ondanks het vele glas aan die kant, door de weerspiegeling weinig van de inrichting te zien, maar toch genoeg om te beseffen dat het een heel bijzonder huis was.


En dan krijg je opeens een tijdschrift onder ogen waarin het huis zeer uitgebreid beschreven wordt, compleet met veel foto's. Dat is leuk. Dat brengt toch een zekere opwinding teweeg, want het is inmiddels toch een beetje 'ons huis' geworden. We hebben er dan wel geen eurocent aan meebetaald, maar we hebben het wel ontdekt.

Het huis van Lucas Mol en Sanne Oomen is helemaal gericht op duurzaamheid. Hergebruik van oude materialen, zonnepanelen op het dak, een kachel die slechts 10% van de warmte verspilt, terwijl dat bij andere haarden 90% is. Dat klinkt wat saai, maar zo is de inrichting van hun huis zeker niet. Je kunt het beter 'verrassend' noemen, want je valt van de ene verbazing in de andere. Oude radiatoren die als tafelpoten dienen, een kroonluchter vol koffiekannen boven de eetkamertafel, kastjes die op z'n kop aan de muur zijn bevestigd, een deur verborgen achter een boekenkast en dan natuurlijk die auto, Lucas' oude Daimler van 25 jaar oud, die nu recht tegen de muur staat en als keukenkast fungeert. Ze hebben duidelijk hun creativiteit en inventiviteit de vrije loop gelaten.

Onder het huis, in de grote kelder, bevindt zich geen zwembad. 'Dat moeten de kakkers die hier na ons komen wonen er dan maar in laten bouwen' zegt Lucas.


(c) foto omslag Financieel Dagblad