Gisteren is mijn tweede oog, het linker, geopereerd en van een nieuwe lens voorzien. Ik schrijf dit nu midden in de nacht, met slechts één oog want het andere zit nog verborgen onder verband en een oogkap. Het tikken valt dan ook niet mee. Temeer daar ik ontdekt heb dat het zicht op de korte afstand is verslechterd. Dat valt tegen. Na de eerste operatie had ik de indruk dat mijn gezichtsvermogen over het hele gebied van veraf tot dichtbij was verbeterd. Nu blijkt dat ik het lezen van de krant en het werken op de computer nog met mijn slechte oog deed. Voor de twee operaties las ik de krant nog gemakkelijk zonder bril en na de eerste ook. Het ziet er naar uit dat ik voortaan voor krant en computer een bril zal moeten gebruiken. Dat wordt dus weer aan medeklanten bij de Praxis vragen welke prijs er op een artikel staat, wanneer ik mijn leesbril thuis heb laten liggen.
Daar staat dan natuurlijk wel tegenover dat mijn gezicht op de langere afstand, laten we zeggen vanaf tv-kijken, wel heel sterk verbeterd is. Een mens kan niet alles hebben. Waarschijnlijk moet ik erg tevreden zijn met dit (voorlopige) resultaat. Ik ga nu weer verder met slapen en morgenochtend gaat het verband er af. Dan zal ik het allemaal wat beter kunnen beoordelen. Gelukkig heb ik mijn leesbrillen van vroeger nog liggen. Eén ervan heb ik nu over de oogkap scheef op mijn neus. Zonder die bril had ik dit stukje niet kunnen typen. Daar zal ik dus weer aan moeten gaan wennen. Het is niet anders.
