De dokter is een mooie, jonge en ook nog heel aardige vrouw. Dat eerste is een prettige bijkomstigheid, dat tweede..... tja. Hoeveel ervaring zal te hebben? Ik hoor het haar al zeggen: 'Ik ben ook wel een beetje zenuwachtig hoor... het is voor mij ook de eerste keer'. Maar het had ook een oude, lelijke, boosaardige man kunnen zijn met vanwege excessief drankmisbruik trillende handen. Als je het zo bekijkt ben ik dan wel weer een bofkont.
Vanwege de naderende toestanden ben ik de laatste dagen behoorlijk meer gaan snoepen en snaaien. Een extra glaasje wijn, herhaaldelijk een lik uit de chocopastapot en zelfs een hele doos met lekkernijen die ik nog gewoon NEGERzoenen ben blijven noemen die er in rap tempo doorheen ging. Dat kwam natuurlijk meteen tot uiting op de weegschaal vanmorgen. Alarmfase oranje is weer ingetreden. Maar dat is van later zorg. Eerst maar even de dag van morgen zien door te komen.
Vandaag moet er al gedruppeld worden. Twee flesjes, uit ieder flesje een druppel in het oog. Vanmorgen ging het al niet helemaal goed. Het is, zoals ik al vermoedde, heel moeilijk zo'n druppel precies midden in het oog te laten vallen. Deze keer kwamen zij allebei half buiten het oog terecht. Hopelijk is ook dat een kwestie van ervaring en gaat het vanmiddag beter.
Dan maak ik voor alle zekerheid toch nog maar even een foto van mijn beide, zij het dan niet optimaal maar toch nog ziende, ogen. Je weet tenslotte maar nooit.
