De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens, zegt het spreekwoord. Iemand vertelde me dat in de eerste weken van januari de parkeerplaats van de sportschool altijd helemaal vol staat. De weken daarop wordt dat al snel minder en na een paar maanden is er weer ruimte te over om te parkeren. Toen begreep ik ook waarom de sportschool uitgerekend in november met die verleidelijk voordelige aanbieding was gekomen.
Tot voor kort moest je altijd een jaarabonnement nemen, zodat je na een paar weken intensief zwoegen met een zeer duur betaalde kaart bleef zitten en daarna nog maar heel af en toe met toenemende weerzin richting sportschool toog, alleen nog maar omdat het toch wel zonde was van dat geld. Dat is nu gelukkig voorbij, je kunt per maand opzeggen. Dat zal de sportscholen ongetwijfeld veel inkomsten kosten.
Ik speelde met het idee zo'n professioneel roeiapparaat tweedehands aan te schaffen en vond er één op Marktplaats. Een kwartier of een halfuurtje per dag roeien op zo'n apparaat, dat moet toch op te brengen zijn, dacht ik. Ik deed een bod en toch wel wat onverwacht kon ik het ding krijgen voor die prijs, een dikke 500 euri. Maar toen bedacht ik dat ik me ook al ontelbare malen had voorgenomen iedere dag de yoga zonnegroet te doen. Dat kost ook niet meer dan een kwartiertje, maar het is me niet gelukt het meer dan een paar dagen vol te houden. De kans dat mijn dure apparaat binnen de kortst mogelijke tijd zou staan weg te kwijnen, was levensgroot. Keukenmachines en hometrainers hebben met elkaar gemeen dat ze meestal binnen de kortste tijd in het aanrechtkastje, respectievelijk onder het bed belanden. Niet doen dus. Ik ga van de zomer wel weer eens een keer ècht roeien, op de vijver van Oud Valkeveen, met de kleinkinderen.
